Internationale schattingen wijzen erop dat in de westerse
landen tussen de 1,6 en 3 procent van de kinderen onder de achttien jaar
fysiek mishandeld, verwaarloosd of seksueel misbruikt worden. Fundamentele
rechten van kinderen worden dan geschonden: recht op vrijwaring voor lichamelijk
of psychisch geweld, recht op de noodzakelijke zorg om te kunnen opgroeien
en recht op respect voor hun lichamelijke en geestelijke integriteit.
De aandacht voor kindermishandeling heeft wereldwijd een nieuwe impuls
gekregen door het vrijwel over de gehele wereld vastgestelde Internationale
Verdrag voor de Rechten van het Kind. In steeds meer landen wordt duidelijk
dat er sprake is van een groot probleem met zeer ingrijpende gevolgen
voor individu en samenleving. Uit onderzoek komt duidelijk naar voren
dat kindermishandeling een van de belangrijkere doodsoorzaken van kinderen
is.
In Nederland overlijden jaarlijks naar schatting vijftig tot honderd kinderen
ten gevolge van kindermishandeling. Voor vele andere kinderen heeft kindermishandeling
een sterk negatieve invloed op hun verdere uitgroei en ontwikkeling. Enkele
voorbeelden van bevindingen uit onderzoek: uit de dossiers van chronisch
delinquente jongeren blijkt dat er in bijna alle gevallen sprake was van
ernstige mishandeling, verwaarlozing of seksueel misbruik in de kinderjaren;
vaak wordt een probleem over verschillende generaties doorgegeven. Eén
op de drie kinderen die mishandeld zijn, blijken later als ouder hun eigen
kind te mishandelen.
Het individuele leed van de kinderen die mishandeld worden is groot. Naast
lichamelijke pijn is er vaak de psychische pijn van de vernedering en
van de afbraak van het gevoel van eigenwaarde. Niet alleen het mishandelde
kind wordt beschadigd. Ook de andere gezinsleden, de partner van de dader,
de andere kinderen in het gezin en vaak zelfs de dader, zullen hun leven
lang lijden onder het gebeurde. De actuele en latere maatschappelijke
kosten in termen van de noodzaak van extra zorg en justitieel ingrijpen
zijn zeer hoog. Het proberen te voorkomen, het tijdig signaleren en het
adequaat reageren op kindermishandeling wordt daarom steeds meer gezien
als een prioritaire taak voor iedere overheid.
De actiegroep RAAK (Reflectie- en Actiegroep Aanpak Kindermishandeling)
heeft zich een aantal jaren gelden tot doel gesteld in een aantal regio's
in Nederland de werkwijze van instellingen die met ouders en kinderen
werken zo aan te passen, te verbeteren en aan te vullen dat gedemonstreerd
kan worden dat een effectieve aanpak van kindermishandeling mogelijk is.
De werkwijze in deze regio's kan als voorbeeld dienen voor de overige
regio's in het land. Dit heeft uiteindelijk geleid tot vier Regio's Raak.
|